Podstawowe pojęcia związane z potęgowaniem
an = b
n - wykładnik potęgi
a - podstawa potęgi
b - wynik potęgowania
Specyfikacja algorytmu
Dane: liczba, potega //należą do N
i // licznik pętli
tym // wartość tymczasowa, do chwilowego zapamiętania wartości potęgi
Wynik: wynik potęgowania
Lista kroków
K01: Wczytaj liczba
K02: Wczytaj potega // wykładnik potęgi
K03: Dla i=0 do potęga-1 WYKONUJ K04
K04: liczba = tym*liczba; i++;
K05: Wypisz wartość liczba
Rozwiązanie w C++
#include <iostream>
using namespace std;
int main()
{
int tym,i,liczba,potega;
cout<<"\n\tPodaj liczbe: ";
cin>> liczba; //Wczytywanie danych z klawiatury
tym=liczba;
cout<<"\tPodaj stopien potegi: ";
cin>> potega;
system("cls");
for(i=0;i<potega-1;i++) //Obliczanie potęgi za pomocą tabeli
{
liczba=tym*liczba;
}
cout<<"\n\t"<<tym<<" do potegi "<<potega<<" wynosi "<<liczba; //Wyświetlanie wyników
cin.ignore();
getchar();
return 0;
}
Rozwiązanie w EXCEL
W arkuszu kalkulacyjnym EXCEL zaprojektowano zestawienie, w którym użytkownik podaj potęgowaną liczbę (B4) oraz wykładnik potęgi (F4).
Uwaga! Excel liczy wartość potęgowanej liczby maksymalnie dla wykładnika o wartości 20
Następnie utworzono tabelę, w której pokazano kolejne wartości liczby z B4 podnoszone do potęgi od 1 do wartości wykładnika zapisanego w F4.
W komórce E7 wpisano formułę: =JEŻELI(D7<=$F$4;B7^D7;""), którą skopiowano aż do komórki E26.
W komórce E27 wstawiono formułę obliczająca wartość maksymalną w kolumnie E, tj. =MAX(E7:E26). Będzie ona potrzebna do wyświetlenia odpowiedzi w wierszu 9.
Otóż w komórce ... wprowadzono formułę: =WYSZUKAJ.PIONOWO(F4;D7:E26;2)
która wyświetla w odpowiedzi wyszukaną maksymalną wartość kolumny E.
Zastosowano również formatowanie warunkowe dla wartości z kolumny E wg wzoru
Uwaga! Excel liczy wartość potęgowanej liczby maksymalnie dla wykładnika o wartości 20
Następnie utworzono tabelę, w której pokazano kolejne wartości liczby z B4 podnoszone do potęgi od 1 do wartości wykładnika zapisanego w F4.
W komórce E7 wpisano formułę: =JEŻELI(D7<=$F$4;B7^D7;""), którą skopiowano aż do komórki E26.
W komórce E27 wstawiono formułę obliczająca wartość maksymalną w kolumnie E, tj. =MAX(E7:E26). Będzie ona potrzebna do wyświetlenia odpowiedzi w wierszu 9.
Otóż w komórce ... wprowadzono formułę: =WYSZUKAJ.PIONOWO(F4;D7:E26;2)
która wyświetla w odpowiedzi wyszukaną maksymalną wartość kolumny E.
Zastosowano również formatowanie warunkowe dla wartości z kolumny E wg wzoru
Opracował Marcin Sz.